Çağrı

– Üz-gözündən yağan yorğunluqdan uzun səfərdən gəldiyin bəlli olur, ey səyyah! Haradan gəlib, haraya gedirsən? Yolun haradır belə?
– Özümədir yolum, atacan. Özümdən gəlib, özümə gedirəm.
– Maraqlı səyahətin varmış... Nə vaxtdır bu yoldasan?
– Dünyaya göz açandan bu yoldayam.
– Uzun imiş səyahətin... Nəyin axtarışındasan belə?
– Özümü axtarıram.
– Bəs getdiyin yollar səni aparıb özünə çıxarmırmı?
– Çıxardığı vaxtlar da olur, özümdən uzaqlaşdırdığı vaxtlar da. Yenicə bir işıq sezmişəm öz içimdə. İndi onun arxasınca gedirəm...

XIII əsr... Tarixin ən qaranlıq çağlarından biri... Dünyanı tək bir dövlət altında birləşdirməyə can atan Çingiz xanın növbəti qurbanı qarluq elləri olur. Monqol istilası nəticəsində yurd-yuvasından didərgin düşən gənc qarluq bəyi Çağrı dünyadan əl-ətəyini çəkib dərviş həyatı yaşamağa başlayır. O, dünyanı qarış-qarış gəzdiyi günlərin birində ən gözəl səyahətin insanın öz daxili dünyasına olan səyahət olduğunu anlayır və ruhuna aparan yolların axtarışına çıxır...